χορτοπάτητος

-ον, Α

1. αλωνισμένος

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ χορτοπάτητον

αλωνισμένο άχυρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χόρτος + -πάτητος (< πατητός < πατῶ), πρβλ. λεω-πάτητος].